6 Şubat depremlerinden sonra Malatya’da sadece canlarımızı, mallarımızı ve anılarımızı kaybetmemiştik.
Kültür alanında zaten çok geride olan şehirde bu yılın planlanan çoğu etkinliği iptal oldu mesela.
Geçen yıl mayıs ayının ilk haftasında çok güzel bir kitap fuarı günleri yaşamıştık.
10 gün boyunca Sinan Cavlak ile sayısız yazar ve kitapsever ile programlar yapmıştık.
Ülkedeki her türlü sıkıntıdan sonra kültür faaliyetlerini iptal etmekte mahir olan yerel yöneticiler için 6 Şubat büyük bir bahane oldu artık.
2023’ü geçtim ama muhtemelen 2024’te de “kültürsüz” bir yıl daha geride bırakacağız!
Dünyadaki çoğu gelişmiş şehirde gelenekselleşmiş etkinliklerini kıyamet kopsa vazgeçmezler.
Ama bizde rüzgâr esse midesi bulanan çok yönetici var!
Sesli düşünelim.
Bu yıl Malatya Büyükşehir Belediyesi ile Malatya Valiliği tarafından bir kitap fuarı düzenlenmek istenseydi ne olurdu?
Öncelikle bu teklifi yapanlara yönelik kırk farklı itirazın bin 400 farklı versiyonuyla karşı karşıya kalırlardı.
Millet halen gıda yardımı alıyor tepkisinden başlayıp halkın vereceği tepkiye varıncaya kadar nedenler anlatılırdı.
Hadi mayıs ayını geçtim. 100 gün geçmiş halen ağır hasarlı binaların yüzde 1’i dahi yıkılmamışken mayıs ayında bir kitap fuarı etkinliği yapmak cesaret isteyebilir.
Ama haziran ayının sonlarına doğru bir kitap fuarı düzenlemek bırakın ulusal gündemde yer almayı, dünyadaki çoğu saygın basın kuruluşu dahi dikkat kesilebilir.
6 Şubat depremlerinden sonra tüm Malatyalıların ortak isyanı neydi?
Malatya hiçbir yerde yok!
Malatya’nın adı yok!
Sanki Malatya’da deprem olmamış gibi son 3 ayda Hatay ve Maraş eksenli bir ulusal gündem geçirdik. Adıyaman da bizden fazla konuşuldu.
Sebeplerini bu köşede kırk kez yazdım. Konumuz bu değil.
Liyakat burada devreye giriyor.
Kitap fuarlarının belediyelere ciddi bir maliyeti vardır. Yayınevinden yazarlara varıncaya kadar, fuara gelecek kitapseverleri ve çocukları taşıma sistemi ile getirilmesinden birçok teknik alanda yapılan harcamalara kadar sıkıntılı, üzerinde ciddi çalışılması gereken bir konudur.
Ülkede birçok yayınevini ve yazarı deprem dolayısıyla bir kuruş para harcamadan Malatya’ya getirebiliriz.
Üstelik bir kampanya ile binlerce kitabı depremzede çocuklarımıza fuar günleri boyunca ücretsiz dahi verebiliriz.
Malatya’nın şehir merkezi şu anda dümdüz!
Akpınar ve Dabakhane mahallelerine kurulacak stantlar o kadar anlamlı olur ki, deprem sonrasında konuşulamayan Malatya’yı ülke gündemine yerleştiririz.
Bakırcılar Çarşısı, Sebzeciler ve Balık Pazarı, Tavacılar Sokağı, Kuyumcular Çarşısı, Ayakkabıcılar Çarşısı ve yılların iş hanlarının olduğu yer şu anda devasa toprak saha gibi.
Stantları uzun olmayan sokaklardan oluşturup yukarıda yazdığım isimleri verip bir kitap fuarı yapmak o kadar anlamlı olur ki…
Üstüne yıkılan Yeni Camii’nin gölgesinden şehrin ne kadar yara aldığını gözler önüne serecek bir haftalık bir fuar, Başkan Gürkan’ın sürekli tekrarladığı gibi tarihe geçirirdi bizleri.
Ama Malatya’da bu fikri söylemeye dahi korkan çok yönetici vardır!
3 gün önce Malatya Park AVM’de Kernek Anadolu Lisesi’nin düzenlediği bir etkinliğe katılınca yukarıda yazdıklarımı düşünmüştüm.
Bazen bir kişi dahi bazı dengeleri değiştirebilir!
Eğitim sisteminin sınavlara boğulduğu bu zamanlarda Kernek Anadolu Lisesi Müdürü Orhan Tuğrulca ve yöneticileri, 2017 yılında KAL isminde bir yayınevi kuruyorlar.
Kernek Anadolu Lisesi’nin baş harflerinden oluşturulan KAL Yayınları’nın özelliği, öğrencilerin ve öğretmenlerinin yazdığı kitapların basılması…
Yanılmıyorsam Malatya’da bu anlamda tekler.
Şu ana kadar 8 kitap KAL Yayınları’ndan çıkmış.
İşte 3 gün önce Kernek Anadolu Lisesi’nde okuyan öğrencilerin yazdığı “Nasılsınız” ve “Edebiname” kitapları ile öğretmenlerin yazdığı “Bulutların Üstünde” ve Malatya’da ilk defa bu anlamda çalışılmış “Karakaya’nın Kuşları” adlı kitabın tanıtım ve imza günü gerçekleştirildi.
Biyoloji Öğretmeni Mustafa Çoban’ın Karakaya havzası ornitofaunası üzerine yaptığı araştırma kitabı Malatya’da ilk defa yapılıyor.
İlk fırsatta okuyacağım Karakaya’nın Kuşları çalışmasını Mustafa Hocamıza imzalattırmamak olmazdı.
Öncelikle Kernek Anadolu Lisesi Müdürü Orhan Tuğrulca hocamıza bi teşekkür edelim. Vasatlığın tavan yaptığı ve okuma oranlarının her geçen gün düştüğü ülkemizde çocukları yazmaya yönelttiği için çok çok teşekkür etmemiz lazım.
Bu kapsamda emeği geçen tüm öğretmenlere de teşekkür etmeliyim.
Öğretmenlerin her geçen gün sorunları artarken fırsat bulup hem çocukların yazdığı kitaplara editörlük yapıp hem de yılların yetmeyeceği araştırma kitapları hazırlamak kolay iş değildir.
Okumaya, yazmaya ve en önemlisi çocuklara bu kadar değer veren bir ekiple tanıştığım için çok memnunum.
İyi ki varsınız.
Ancak 3 gün önce bırakın Valiyi, belediye başkanını…
Milli Eğitim Müdürlüğünden bir yetkiliyi dahi göremeyince üzüldüm.
Yeşilyurt İlçe Milli Eğitim Müdürlüğünden dahi hiçbir yönetici davet edilmelerine rağmen katılmamışlardı.
Bazen bir kişi çok fark yaratır ama o bir kişinin de insan olduğunu, duyguları olduğunu bilmemiz lazım.
Eskilerin dediği gibi marifet iltifata tabidir.
Bunu unutmayın.
NOT: Başta yazdığım “kitap fuarı” fikrini alıp tepe tepe kullanabilirsiniz. Korkmayın, bazı gazeteciler gibi işin sonunda dahli olmamasına rağmen “bu benim fikrimdi” dahi demeyeceğim. Bir kuruş para harcamadan Malatya’nın bu sıkıntılı günlerinde bir hafta dahi olsa yıllarca konuşulacak bir etkinlik yapabilirsiniz diyorum sadece. Biraz liyakat ve biraz da cesaretle bu iş 20 günde gerçekleştirilebilir.
