Malatya’da 2019 yerel seçimlerinden sonra AK Parti’de dengeler değişmişti.
Herkesin Hacı Uğur Polat üzerine bahis oynadığı ve kesin gözüyle bakıldığı hatta vekillerin dahi bu beklentide olduğu bir ortamda Selahattin Gürkan, Büyükşehir Belediyesi’nin koltuğuna oturmuştu.
AK Partili kadroların karalar bağladığı bu tercihten sonra sanki CHP’ye bir belediye kaptırmışlar gibi bir hal oluşmuştu.
Bu durumun farkında olan ve kendisini hepsinin üzerinde gören Büyükşehir’in yeni belediye başkanı ise çok hızlı girişmişti olaya.
Bu hız ilk etapta “karşı cenah” tarafından takdir edilse de çok yanlışlara sebep olmuştu.
İlk 2 yıl tamamen ne yapıldığı belli olmayan, her aklına geleni ya da Başkan Gürkan’ın kulağına her fısıldayanın “icraat” diye yapıldığı, bugün alınan karardan yarın vazgeçildiği, dün vazgeçilen karardan bugün tekrar o karara devam edildiği, belediye hizmetlerinin sadece yol-asfalt olarak görüldüğü durumsal dönemleri oldu Büyükşehir Belediyesi’nin.
Bendeniz sayısız yazı yazmıştım.
Halen de yazıyorum bu durumları.
Fakat 2 yıldan sonra en azından kadronun yüzde 80’i yerinde dururken elle tutulur hizmetler yapılmaya başlandı.
En azından Ahmet Çakır veya Hacı Uğur Polat döneminde başlayan ama hız kazanamayan hizmetleri sonlandırmaya başlamıştı.
Sadece önceki dönemden başlayan hizmetleri hızlandırmak veya sonlandırmak yetmeyeceği için sıfırdan hizmetlere başlamıştı 2 yıldan sonra.
2 yıl içinde Ankara’da iyi yol kat etti.
Selahattin Gürkan’ın Ahmet Çakır’dan veya Malatya’daki tüm belediye başkanlarından ayıran temel özellik, kimden ne isteyeceğini iyi bilen, istediğini almak için bi şekilde iyi ilişkiler kuran ama en önemlisi dahli olsun veya olmasın, kaynak bulmak için mücadeleyi bırakmaması ve sonuca ulaştırması ile bilinen bir belediye başkanıdır.
Malatya’da bu özelliklere sahip olan tek siyasetçi Öznur Çalık’tı.
İstediği yerde istediği yöneticiyi arayabilen, gerekirse her hangi bir bakan veya genel müdüre baskı yapabilecek tek kişi Öznur Çalık’tı…
İşte Gürkan son 2 yılda bunu başardı.
DİPNOT: Geçen hafta malatyahaber.com’da Nezir Kızılkaya muhteşem bir yazı yazdı. Şehrin batısında yer alan Levent Köyü yakınlarında Roma dönemine ait 2 bin yıllık Ozan Anıtı’nın perişan halini yazmıştı. İbretlik bir yazı… Eğer Selahattin Gürkan Yeşilyurt diyarında belediye başkanı olsaydı muhtemelen Ozan Anıtı ile ilgili girişimleri başlatmış olup buraya bir kaynak ayırması muhtemel olurdu.
Malatya’da oturup kaynak bulamayacağını anlayan Selahattin Gürkan önce Ankara’da bir danışman buldu. Bunu çoğu kişi bilmez. Ankara’da yaşayan bu danışman, sadece tüm randevuları almak için değil, hangi yetkilinin hangi yemeği sevdiğine kadar araştırma yapması ve o yetkiliye bir şekilde ulaşmasını sağlayan bir danışman.
İlk duyduğum zaman garipsemiştim.
Fakat Selahattin Gürkan, iyisiyle-kötüsüyle nevi şahsına münhasır, klasik bir AK Partili gibi değil tam tersine marjinal bir belediye başkanı gibi 4 yıl geçiriyor.
Hatası da uçlarda oluyor övgüsü de…
Dün akşam 4 yılın değerlendirme toplantısı gibi algılanan ama belki de bir veda toplantısı gibi algıladığım “Yatırım ve Hizmetler Değerlendirme Toplantısı” gerçekleştiren Büyükşehir Belediye Başkanı Selahattin Gürkan, sahnede yaptıklarını anlattı.
Başkan Gürkan’ın “yardakçıları” da dahil gerçek manada hangi özelliğinin baskın olduğunu, Gürkan’ın en temel özelliğini bilen sayısı azdır.
Selahattin Gürkan bilerek ve isteyerek yıllardır şunu yapıyor:
Kendisini Malatya’nın “Cumhurbaşkanı” gibi görüyor.
Malatya’yı tek başına yönettiğini zanneden Gürkan, yeri geliyor vekili dinlemiyor, yeri geliyor belediye başkanını takmıyor.
Yeri geliyor TSO seçimlerine müdahale ediyor, yeri geliyor bir siyasi partinin il başkanını dahi belirlemeye kalkıyor.
İşte dün akşam Selahattin Gürkan’ın bir saatlik sahnedeki konuşmasını dinlerken “Ben Malatya’nın Cumhurbaşkanıyım” algısını çok net hissettim.
Devasa bir LED ekranın önünde Malatya’daki tüm gazetecilere hizmetlerini anlattı.
Eski Vagon Fabrikası’nın yerine Kızılay’ın yaptığı Üretim Üssü’nü de sahipleniyor, Battalgazi Belediye Başkanı Osman Güder’in girişimlerinin sonucu TOKİ’nin aslında yaptığı Gelincik Tepesi’ndeki konutları da sahipleniyor.
Büyükşehir Belediyesi bütçesinden yapılması imkansız birçok hizmeti anlatırken vizyon projeleri bence o “hizmet kalabalığı” içinde dikkat çekmedi.
Mesela Dünya Kayısı Ticaret Merkezi gibi çok uzun yıllar Başkan Gürkan’la anılacak Büyükşehir Belediyesi’nin bizzat projelendirdiği bu vizyon proje kalabalığın içinde kayboldu.
Veya son 100 yılda dünyada sadece 56 şehirde gerçekleşmiş EXPO 2028’i Malatya’ya kazandıran Başkan Gürkan’ın vizyonu ile otobüs duraklarının yenilenmesinin bol bol anlatıldığı bir geceye bakışım çok olumlu olmaz!
Bir belediyenin yapması gereken rutin hizmetleri ballandıra ballandıra anlatmak yerine Malatya’da uzun yıllardır köhne bir yapı olarak duran YİMPAŞ’ın yerini tekrar yaşam alanı olarak restore ettirebilmeyi anlatmak, bunun üzerine yoğunlaşmak daha doğru olurdu.
Bundan 10 yıl sonra YİMPAŞ’ın yeri mi konuşulacak yoksa yapılmayan Trambüs hattının 2. Etabı mı konuşulacak?
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile beraber Malatya Ticaret Borsası’nın Türkiye’de ilk olan Lisanslı Deposu’nu 2 yıl önce yaptığı ortadayken Gürkan’ın Türkiye’nin ilk lisanslı deposunu yapıyoruz demesi ne kadar doğru?
Malatya’da yıllardır bir kent meydanının olmayışını dert edinip üstüne daha aktif kullanılabilecek ve otopark sorununu da bir şekilde hafifletecek Kent Meydanı’nı Malatya’ya kazandırmak mı önemli yoksa ispat edilmesi zor olan 4 bin kilometre yol yapıldığını anlatmak mı?
Dün gece Başkan Gürkan’ı izlerken bunları düşündüm.
Farklı bir ruh haliyle bu gece daha nasıl faydalı olurdu diye düşünürken Başkan Gürkan’ın algı yönetimini çok iyi yaptığını düşünenler de olmuştur.
İnsanlık tarihinin başladığı yerde Danişment Gazilerin, Battal Gazilerin ve daha muhterem zatların yaşadığı Darül Rifat insanların ikame ettiği, Kalkolitik Çağ’a uzanan; demiri, bakırı hatta alüminyum folyoyu bulan kadim Malatyalıların Şehr-ül Emini dün akşam sahnede konuşurken Gülenyüzler Kafe’den hiç bahsedilmediğini düşündüm.
Aslında ne kadar anlamlı bir proje Gülenyüzler Kafe…
İşte bu duygularla Başkan Gürkan’ı dinlerken bir “veda gecesi” düzenlediğini de düşündüm.
14 Mayıs’ta yapılacak seçimlerde milletvekilliği adaylığı için sürekli ismi geçen Selahattin Gürkan’ın belediye başkanlığının son kapsamlı toplantısını yaptığını düşündüm.
Bakıp göreceğiz…
Eğer bir “veda gecesi” ise genel bir değerlendirme yazısı yazmak istedim.
Peki, sizce milletvekili adayı olur mu?
