Ülkemizde sözde o kadar çok “anlamlı gün” yüzünden gerçekten ülkemize has “anlamlı günlerimizin” önemini çoğu zaman unutuyoruz.
Siyasilerin her fırsatta “tarafsız basın olmalı” naraları attığı ama karşılaştığı bir eleştiriden sonra “tarafsızlığı” unuttuğu bu şehirde dün akşam 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü dolayısıyla Malatya ve Gazeteciler Cemiyeti olarak bir “gece” düzenledik.
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü nereden çıktı diye soralım mesela…
1961 yılında basın çalışanlarının bazı haklarının güvence altına alan “212 sayılı yasanın” çıkmasıyla kutlanan bir gün diyen çok kişi çıkar.
Sonuç bu aslında ama sebebi kaçırmayalım.
4 Ocak 1961’de 212 sayılı “fikir işçileri yasası” Resmi Gazete’de yayınlandıktan sonra tarihe “9 patron olayı” diye geçen; Akşam, Cumhuriyet, Dünya, Hürriyet, Milliyet, Tercüman, Vatan, Yeni İstanbul ve Yeni Sabah gazetelerinin patronları ortak bir bildiri yayınlayarak 3 gün boyunca gazete çıkarmayacaklarını duyuruyorlardı.
Yasanın mesleki sakıncalar doğuracağını iddia eden patronlar çalışanlarının haklarını düzenleyen yasaya karşı çıkıp boykot yapıyorlardı.
Bu olaydan sonra 9 patrona karşı 9 gazetenin yazı işleri müdürü bu bildiriye imza atmayıp, Sendika ile beraber birçok gazeteciyi de örgütleyip patronlara karşı üç gün boyunca “Basın” adlı bir gazete çıkardılar.
11 Ocak günü Basın gazetesinin manşeti, “Daima Halkın Hizmetindeyiz” olmuştu.
İşte gazetecilerin çıkardığı bu Basın gazetesinin ilk sayısında,
“Temel hak ve hürriyetlerimizin gerçekten kısıtlandığı, yalnız basının değil bütün memleketin gerçekten eşi görülmemiş bir tehlikenin içine sokulduğu günlerde bile gazetelerini kapatmayan ve protesto yoluna gitmeyen gazete sahiplerinin, şimdi bir ilan kurumu için yaptıkları bu hareket, basın tarihimizde herhalde şerefli bir yer kaplamayacaktır. Gazete çıkarmak çorap fabrikası işletmeye benzemez. Basın bir kamu hizmetidir” deniliyordu.
“Gazete çıkarmak çorap fabrikası işletmeye benzemez” diyen şerefli gazeteciler yüzünden bugün fikir işçilerinin hakları güvence altında.
İşte bunun üzerine İstanbul Gazeteciler Sendikası, tam bir yıl sonra gazetecilerin elde ettiği haklara sahip çıkmak için 10 Ocak 1962’de İstanbul Park Otel’de bir gece düzenleyip bu günü “Çalışan Gazeteciler Günü” olarak ilan edip kutlama yapmışlardı.
Memlekette gazete patronlarının hikayesi biraz karışıktır ama Malatya’da bir gazeteye patron olduktan sonra basın etik kurallarına uymayı kendisine görev bilip, çalışanlarının haklarını belki de sorunsuz veren nadir patronlardan olan Malatya Gazeteciler ve Televizyoncular Cemiyeti Başkanı Mehmet Aydın’ı en azından bu çalışan gazetecilere verdiği önemden dolayı çok teşekkür etmek istiyorum.
Malatya’da bazı şeyler yazılmaz maalesef!
Düne kadar asgari ücret dahi alamayan, çoğu gazeteciyle mahkemelik olan çok patron vardır.
Her türlü ali cengiz oyunlarıyla gazetecileri sindiren, baskı yapan, sansür uygulayan patronlar gırla giderken 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü dolayısıyla her fikirden insanı, her gazeteyi ve her televizyonu bugüne davet ettik.
Yıllardır Malatya’ya yutturan ve “Yeşil Vadi” sadece bizimdir diyen “Tellioğluları” gelmedi mesela gecemize…
35 yılını geride bırakmış gazetecilere plaket verdik gecemizde…
Sağa-sola bakmadan, cemiyet-dernek ayrımı yapmadan 5 kişi belirledik.
Aslında son bir aydır bu gece için sayısız toplantı yaptık.
Bazı cahillerin dediği gibi belediyelerin öncülüğünde bir gece kutlaması yerine bizzat Cemiyetimizin öncülüğünde bir gün düzenledik geçen yılki gibi.
Vekillerden Veli Ağbaba, İstanbul’daki bir programından dolayı gelemedi. Zaten Ağbaba için Malatya’daki bir program önemli değildir.
Şaşırmadık gelmeyişine…
Bazı il başkanları da temsilci yollamıştı şehir dışında oldukları için…
Onun haricinde yaklaşık 350 kişilik sorunsuz bir gece düzenledik.
Başta Mehmet Aydın olmak üzere MGTC’nin tüm yönetim kurulu üyelerine teşekkür ediyorum.
Şunu unutmayın…
Patronlar önemlidir.
İşin sonunda gazetecilere yol açacak da patronlardır yolu kesecek de patronlardır.
Kimisi kamu kurumlarının tekeline girip gazetecilik faaliyeti yaptığını zanneder, kimisi özgür olmak için elinden geleni yapar.
Ama Malatya’da basın mecrasını “çorap fabrikası” gibi yöneten de var gerçekten basın patronu gibi hareket eden de…
O yüzden çoğu zaman öncelikle patronlara bakın derim!
